Widać nie doczytali w Biblii, że dzień powtórnego przyjścia jest tajemnicą zarezerwowaną samemu Bogu: „Nikt nie wie, kiedy nadejdzie ten dzień i godzina, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec” (Mk 13,32). Paruzja jest porównana do najścia złodzieja w nocy.

Znaki, które mają poprzedzić ten dzień, są tak ogólne, że na ich podstawie nie można ustalać żadnych dat. Te znaki to: wielkie prześladowanie Kościoła (Łk 21,12–18), nawrócenie całego Izraela (Rz 11,26), odstępstwo i objawianie się człowieka grzechu, syna zatracenia (2Tes 2,3).

W samych tych znakach jest wiele niewiadomych. Mamy więc z jednej strony pewność przyjścia Pana, a jednocześnie nieznajomość daty tego przyjścia. To napięcie kształtuje chrześcijańską duchowość. Z jednej strony nadzieja, a z drugiej czujność, czyli odpowiedzialność za chwilę obecną.