Mistrza mego w tej sztuce będę szanował na równi z rodzicami, będę się dzielił z nim mieniem i na żądanie zaspokajał jego potrzeby: synów jego będę uważał za swoich braci i będę uczył ich swej sztuki, gdyby zapragnęli się w niej kształcić, bez wynagrodzenia i żadnego zobowiązania z ich strony; prawideł, wykładów i całej pozostałej nauki będę udzielał swym synom, synom swego mistrza oraz uczniom, wpisanym i związanym prawem lekarskim, poza tym nikomu innemu. Będę stosował zabiegi lecznicze wedle mych możności i rozeznania ku pożytkowi chorych, broniąc ich od uszczerbku i krzywdy. Nikomu, nawet na żądanie, nie dam śmiercionośnej trucizny, ani nikomu nie będę jej doradzał, podobnie też nie dam nigdy niewieście środka poronnego.

W czystości i niewinności zachowam życie swoje i sztukę swoją. Nie będę operował chorych na kamicę, pozostawiając to ludziom zawodowo stosującym ten zabieg. Do jakiegokolwiek wejdę domu, wejdę doń dla pożytku chorych, nie po to, żeby świadomie wyrządzać krzywdę lub szkodzić w inny sposób, wolny od pożądań zmysłowych tak wobec niewiast, jak i mężczyzn, wobec wolnych i niewolników. Cokolwiek bym podczas leczenia, czy poza nim, z życia ludzkiego ujrzał, czy usłyszał, czego nie należy na zewnątrz rozgłaszać, będę milczał, zachowując to w tajemnicy. Jeżeli dochowam tej przysięgi, i nie złamię jej, obym osiągnął pomyślność w życiu i pełnieniu tej sztuki, ciesząc się uznaniem ludzi po wszystkie czasy; jeżeli ją przekroczę i złamię, niech mnie los przeciwny dotknie.

Ojciec lekarskiej przysięgi
Uważany za ojca medycyny Hipokrates żył w greckiej Laryssie na przełomie IV i V wieku przed Chrystusem. Trudno stwierdzić, czy rzeczywiście był autorem przypisywanego mu tekstu przysięgi lekarskiej. Przypuszcza się, że część jej roty mogła pochodzić od samego Hipokratesa, a część została spisana przez jego następców. Nie była to ani jedyna, ani nawet najstarsza przysięga lekarska. Najstarsze tego typu przyrzeczenie mieści się w zbiorze obejmującym nakazy przestrzegania obowiązków moralnych w medycynie, autorstwa egipskiego lekarza Imhotepa z około roku 2600 przed Chrystusem. Jednak to przysięga Hipokratesa przez wieki była fundamentem etycznym cywilizowanej medycyny. Główna różnica między tekstem oryginalnym a tym stosowanym przez kolejne wieki polegała na rezygnacji z odwołania się do bóstw greckich i przywołaniu Boga Trójjedynego. W Polsce przysięga Hipokratesa pojawiła się w XIV wieku. Składali ją studenci Akademii Krakowskiej, kandydaci na stopień lekarza