Prezesi TVP SA

GN 05/2009

publikacja 30.01.2009 06:49

W grudniu 1992 r. weszła w życie ustawa powołująca KRRiT oraz wyodrębniająca TVP jako spółkę Skarbu Państwa

Wiesław Walendziak, od stycznia 1994 do kwietnia 1996
Publicysta, współtwórca Ruchu Młodej Polski. Zapowiadał, że nie wejdzie w żaden układ polityczny. Szefował TVP w czasie rządów koalicji SLD–PSL, wprowadził na antenę programy realizowane przez grupę młodych prawicowych, których nazwano pampersami. Polityka programowa Walendziaka spotkała się z ostrymi atakami lewicowych i liberalnych mediów, nie sprzyjał mu również układ sił we władzach mediów publicznych. Ostatecznie medialny układ SLD i PSL doprowadził do odwołania Walendziaka.

Ryszard Miazek, od kwietnia 1996 do czerwca 1998
Był kierownikiem redakcji rolnej w Polskim Radiu i rzecznikiem PSL. Hołdował zasadzie, że telewizja nie może samodzielnie wyrażać opinii, bo te wyrażają parlament i rząd, a dziennikarze powinni realizować linię kierownictwa.

Robert Kwiatkowski, od czerwca 1998 do lutego 2004
Były działacz ZSP, jeden z głównych architektów pierwszej kampanii wyborczej Aleksandra Kwaśniewskiego. Umocnił pozycję TVP na rynku mediów, co jednak nastąpiło dzięki postępującej komercjalizacji programu. Krytykowany za brak pluralizmu w telewizji publicznej, która wyraźnie służyła interesom SLD. Kres jego kadencji, najdłuższej w historii TVP SA, położył wybuch afery Rywina.

Jan Dworak, od lutego 2004 do maja 2006
Działał w opozycji, publicysta i producent. Związany z PO, prezesem został dzięki zaskakującemu poparciu PSL. PiS oskarżał go o brak obiektywizmu. Odwołany został tuż po wyborze na drugą kadencję przez nową radę nadzorczą.

Bronisław Wildstein, od maja 2006 do 26 lutego 2007
Pisarz i publicysta. Jedną z jego pierwszych decyzji było zdjęcie z ramówki „Czterech pancernych i psa” i „Stawki większej niż życie”. Uważał, że telewizja powinna realizować misję publiczną, zachowując bezstronność, i nie uginać się pod presją polityków. Jego próby reformy telewizji publicznej spotkały się z ostrą krytyką nie tylko opozycji, ale i koalicji rządowej, szczególnie LPR i Samoobrony.

Andrzej Urbański, od lutego 2007 do grudnia 2008
Polityk, dziennikarz i publicysta, był m.in. szefem kancelarii prezydenta Kaczyńskiego. Wybrany z nominacji Jarosława Kaczyńskiego, po przegranych przez PiS wyborach, ostro atakowany przez obecną koalicję rządową. Usiłował prowadzić politykę programową, manewrując pomiędzy różnymi siłami politycznymi. W grudniu 2008 zawieszony przez nowy Zarząd TVP.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.