Musimy sobie uświadomić, że epoki, w których notuje się kryzys celibatu, zawsze są również epokami kryzysu małżeństwa. (...)

Zarówno w przypadku małżeństwa, jak i celibatu zasadniczą kwestią jest problem ostatecznej decyzji życiowej: czy mogę już teraz, mając, powiedzmy, 25 lat, rozstrzygać o całym swoim życiu? Czy w ogóle jest to coś stosownego dla człowieka? (...)

Po pierwsze: człowiek może tego dokonać tylko wtedy, gdy rzeczywiście jest zakorzeniony w wierze. Po drugie: dopiero dzięki temu człowiek dochodzi też do pełnej postaci ludzkiej miłości i ludzkiej dojrzałości.