Rano zaczynał od mówienia litanii, od odprawiania Drogi Krzyżowej. Potem był jego ukochany Różaniec. To jest modlitwa ludzi prostych! A Jan Pa-weł II tej modlitwy nie wstydził się. Miałem okazję przyglądać się, jak odmawiał Różaniec w helikopterze, w drodze z jednego spotkania na drugie. Bo on modlił się przy różnych okazjach: w kaplicy, w podróży, przy uprawianiu turystyki w górach, w samolocie i kiedy patrzył na ludzi.

Plan dnia Jana Pawła II składał się z trzech punktów: z pracy, obcowania z ludźmi i z modlitwy. Z tym, że dwa pierwsze punkty też były owiane modlitwą. Jego modlitwa miała też różne etapy. W czasie Mszy świętej widywaliśmy go w stanie zamodlenia i zanurzenia w Panu Bogu. A w czasie medytacji i adoracji widać było, że to już nie jest człowiek, to jest modlitwa. Sama modlitwa.