Dokonywały większych czynów niż mężczyźni. Cztery z nich weszły do rodowodu Chrystusa (Ewangelia według św. Mateusza). Mają swoje sekrety i kwalifikację kulturową, którą wskazuje biblista: Ewa – pramatka ludzkości; Sara – matka wierzących; Tamar – pragnienie macierzyństwa; Miriam – posłannictwo siostry; Rachab, Debora, Jael i Dalila – uosobienie kobiecej przebiegłości; Rut i Noemi – wzory wierności i zaradności; Anna, matka Samuela – wartość cierpliwej wytrwałości; Abigail – triumf kobiecej roztropności; Batszeba – królewska wybranka; Izebel – tajemnica zła i nieprawości; Judyta – siła spokoju; Estera – symbol skutecznej troski o swój naród. Autor przeprowadza czytelnika przez opisy biblijne dotyczące poszczególnych życiorysów jakby mostem interpretacyjnym, kończąc każdy z miniesejów wyważonymi odniesieniami i wnioskami.

Sytuacja kobiet na Bliskim Wschodzie w starożytności była źródłem stereotypów, których nie da się łatwo przezwyciężyć. Współczesne nastawienie wobec płci pięknej sięga czasów, kiedy powstawały mentalne schematy. „Uważna lektura Biblii sprzyja wyprostowaniu wielu stereotypów i docenieniu miejsca i znaczenia kobiety w rodzinie, społeczeństwie i Kościele” – twierdzi autor. W losach bohaterek Starego Testamentu rozpoznajemy problemy naszych czasów. Uniwersalne aspekty kobiecości przechowała historia biblijna, a więc Słowo, w którym można znaleźć klucz do zrozumienia kwestii kulturowych i etycznych.