Twórca „Taksówkarza” ma w swoim dorobku filmy ciekawsze, ale mimo wielu nominacji dopiero w tym roku zdobył statuetki w głównych kategoriach. W sumie „Infiltracja” otrzymała cztery Oscary, także za montaż i scenariusz adaptowany.

Film Scorsesego, z pretensjonalną kreacją Jacka Nicholsona w roli mafijnego bossa, nie jest utworem oryginalnym. To przeniesiony w amerykańską scenerię remake „Piekielnej gry”, filmowego przeboju z Hongkongu z 2002 roku. Jeżeli Oscarem nagrodzono podróbkę, to może pięć lat temu należało wyróżnić Oscarem oryginał, tyle że w innej kategorii.

Bez wątpienia Akademia nie pomyliła się natomiast, nagradzając Helen Mirren i Foresta Whitakera w kategorii najlepsza aktorka i najlepszy aktor. Tak się złożyło, że oboje zagrali bohaterów autentycznych.
Nominowana w kategorii najlepszy film znakomita „Królowa” Stephena Frearsa przegrała z „Infiltracją”, jurorzy docenili jednak znakomitą kreację Helen Mirren w roli królowej Elżbiety II. Mirren uniknęła pułapki taniej imitacji, przedstawiając wiarygodną i pełną godności bohaterkę, która stara się sprostać zmieniającej się rzeczywistości. W budowaniu na ekranie postaci Elżbiety II z pewnością pomagał znakomity scenariusz Petera Morgana i mistrzowska reżyseria Frearsa. Moim zdaniem film i jego reżyser zasługiwał w tym roku na Oscara.

Forest Whitaker z kolei w „Ostatnim królu Szkocji” genialnie sportretował Idi Amina, dyktatora Ugandy w latach siedemdziesiątych. To przede wszystkim dla jego kreacji warto obejrzeć film Kevina Macdonalda.
W kategorii filmów nieanglojęzycznych bezkonkurencyjny okazał się faworyt, czyli niemieckie „Życie na podsłuchu” Floriana Henckel-Donnersmarcka, film poruszający problem rozrachunku z komunistyczną przeszłością, a więc podejmujący temat, od którego ucieka polskie kino. Przysłuchując się dyskusji wokół „Strajku”, należałoby się może zastanowić, dlaczego nie powstał jeszcze polski film o wydarzeniach 1980 roku. Dlaczego muszą wyręczać nas inni. I zdobywać nagrody, jak Florian Henckel-Donnersmarck.