Kto chce przede wszystkim zaspokoić swoją ambicję, osiągnąć własny sukces, będzie zawsze niewolnikiem samego siebie i opinii publicznej.

Kapłan, który w tych kategoriach postrzegać będzie swoją posługę, nie kocha prawdziwie Boga i innych, lecz jedynie samego siebie.

Kapłaństwo opiera się na odwadze mówienia „tak” ze świadomością, że dostosowując się do woli Boga, nie przekreślamy naszej oryginalności, ale wkraczamy w prawdę.

Kazanie podczas udzielania święceń kapłańskich,
Rzym, 20.06.2010