Tam, gdzie kapłan nie jest spowiednikiem, staje się religijnym opiekunem socjalnym. Kapłan, który często nie znajduje się po jednej i drugiej stronie kratek konfesjonału, doznaje stałych szkód na duszy.

Tak zwany kryzys sakramentu pokuty nie jest wyłącznie rezultatem tego, że ludzie nie przystępują częściej do spowiedzi, ale tego, że w konfesjonale nie ma nas, kapłanów.

Z medytacji 9 czerwca 2010