Parlament Europejski zareagował na to rezolucją, domagającą się ponownego rozważenia tego zapisu przez władze litewskie. Według niej, sformułowania litewskiej ustawy są niejednoznaczne i prawnie niejasne, mogą prowadzić do odmiennych interpretacji, a w efekcie do dyskryminacji ze względu na orientację seksualną.

Krytycy rezolucji podkreślają, że – po pierwsze – troska o prawidłowy rozwój dzieci to zjawisko pozytywne, a nie negatywne. Po drugie sprawy, o których mówi litewska ustawa, nie wchodzą w zakres kompetencji organów Unii Europejskiej. Dlatego ich ingerencja jest niedopuszczalna.

Same rezolucje Parlamentu Europejskiego nie są wiążące dla państw członkowskich Unii. Fakt wydania rezolucji w sprawie Litwy oznacza jednak próbę wywarcia politycznego nacisku na to państwo.