Doniesienia o cofnięciu ekskomuniki biskupów lefebrystów do tego stopnia zdominowały tematykę medialnych doniesień, że orędzie to zostało ledwo zauważone. A szkoda. Bo papież poruszył w nim niezwykle aktualną kwestię korzystania z najmłodszego medialnego dziecka współczesnej cywilizacji.

Choć większość orędzia dotyczy możliwości realizacji w Internecie odwiecznego pragnienia spotykania się ludzi, mnie uderzył zacytowany na wstępie fragment. Choć zgadzam się z opinią, że Internet jest wielkim śmietnikiem, to jednocześnie uważam, iż jest najbardziej demokratycznym medium. Bo daje możliwość zabrania głosu także tym, z których zdaniem mało kto się nie liczy.

Nie mam złudzeń. Wolność dziennikarza – telewizyjnego, radiowego czy prasowego – sięga tak daleko, jak pozwala wola właściciela stacji telewizyjnej czy radiowej albo pisma. O kształcie mediów decydują więc ci, którzy mają pieniądze. I to duże. Dziś media skupione są w dużej mierze w rękach ludzi – delikatnie mówiąc – niezbyt sprzyjających temu, co dla chrześcijan ważne i cenne. Internet to prosty i stosunkowo tani sposób na przełamanie tego monopolu. Grzechem byłoby z tej możliwości nie korzystać.

Czytaj codzienne komentarze w portalu Wiara.pl