Rozstał się z min. Zbigniewem Ćwiąkalskim, do którego od dawna miał zastrzeżenia, a na jego miejsce powołał osobę o nieposzlakowanej reputacji, energiczną i uczciwą. Min. Czuma może zdynamizować działania wymiaru sprawiedliwości.

Ćwiąkalski podał się do dymisji po tym, jak w więzieniu w Płocku powiesił się Robert Pazik, trzeci już samobójca, skazany za uprowadzenie i zamordowanie Krzysztofa Olewnika. Premier Tusk przyjął dymisję Ćwiąkalskiego, a przy okazji usunął innych wysokich urzędników Ministerstwa Sprawiedliwości – wiceministra Mariana Cichosza, prokuratora krajowego Marka Staszaka, szefa Służby Więziennej gen. Jacka Pomiankiewicza i dyrektora Zakładu Karnego w Płocku Artura Kowalskiego.

Andrzej Czuma (ur. w 1938 r.) jest prawnikiem, dziennikarzem, politykiem. Wywodzi się z rodziny o patriotycznych tradycjach. Jego ojciec Ignacy był wybitnym prawnikiem, dziekanem Wydziału Prawa i Nauk Społecznych KUL, a przed wojną nawet prorektorem tej uczelni. Był jednym z autorów konstytucji kwietniowej z 1935 r., która wzmacniała władzę wykonawczą w Polsce.

Jego wujkiem był gen. Walerian Czuma, dowódca obrony Warszawy we wrześniu 1939 r. W 1970 r. Andrzej Czuma współtworzył „Ruch”, jedno z ważniejszych środowisk antykomunistycznej opozycji. Został skazany na karę 7 lat więzienia za próbę obalenia ustroju. Po wyjściu z więzienia nie zaprzestał działalności politycznej, za co wielokrotnie był represjonowany. Po Sierpniu 1980 r. pomagał „Solidarności”.

M.in. działał w Katowicach, jako doradca szefa MKZ Katowice Andrzeja Rozpłochowskiego oraz wydawca biuletynu „Wiadomości Katowickie”, gdzie otwarcie stawiano kwestię odrzucenia sowieckiej dominacji. W stanie wojennym był internowany, a później przez kilka lat przebywał na emigracji w USA. Mandat poselski z listy Platformy Obywatelskiej otrzymał w grudniu 2006 r., gdy zastąpił Hannę Gronkiewicz-Waltz, wybraną na prezydenta Warszawy. W 2007 r. miejsce w Sejmie zdobył już samodzielnie. W lutym 2008 został przewodniczącym sejmowej komisji śledczej ds. nielegalnego wywierania wpływu na funkcjonariuszy służb specjalnych i wymiaru sprawiedliwości.