Recenzje

William Shakespeare Tragedie rzymskie T. II: Koriolan. Tytus Andronikus PIW Warszawa 2022 ss. 416

KSIĄŻKI

A może Szekspir?

Wobliczu zalewu literatury różnej jakości proponuję wrócić do klasyki. Właśnie ukazały się dwie tragedie rzymskie Williama Szekspira – „Koriolan” i „Tytus Andronikus” w nowym tłumaczeniu Antoniego Libery. Oba utwory przenoszą nas do starożytnego Rzymu, jednak czas, miejsce i akcja, bazujące na przekazach Plutarcha i Liwiusza, są dla Szekspira tłem do rozważań o wyborach moralnych i egzystencjalnych. W zagmatwanych czasach, gdy często gubimy się w sprawach podstawowych, arcydzieła Szekspira pomogą w poszukiwaniu prawdy o ludzkiej naturze. Klarowny, płynny przekład ułatwi czytelnikowi odbiór.

Bogumił Łoziński

Maryja mówi z Japonii

Orędzie Maryi z Akity, z wezwaniem do nawrócenia i ostrzeżeniem świata przed karą Bożą z powodu grzechów, jest mało znane. W znacznej mierze jest to konsekwencja trudności w pierwszej fazie badania tamtejszych objawień. Wątpliwości odrzucono, ale popularność tego miejsca wzrasta powoli. Nowym impulsem było umieszczenie Akity na liście dziesięciu sanktuariów, jakie papież Franciszek wyznaczył na miejsca całonocnego czuwania na zakończenie Roku Wiary. O szczegółach objawień i okolicznościach ich akceptacji przez Kościół mówi ta książka, wydana przed jubileuszem pięćdziesięciolecia owych wydarzeń.

Franciszek Kucharczak

PŁYTY

Nowe pory roku

Czy urodzony 4 marca 1678 roku Antonio Vivaldi, zwany w Wenecji „Il Prete Rosso” (rudy ksiądz) przewraca się w grobie? Jak zareagowałby, słysząc swój odczytany na nowo słynny, rozpoznawalny na całym świecie „rok kalendarzowy”?

Max Richter (ur. 1966), brytyjski kompozytor i pianista niemieckiego pochodzenia, łączący na swych albumach muzykę klasyczną, ilustracyjną i elektroniczną, po dziesięciu latach od premiery brawurowego krążka „Vivaldi Recomposed!” powraca do arcydzieła wenecjanina. Przed dekadą jego album ustanowił nowy standard na scenie muzyki przekomponowanej, a nagranie zdobyło szczyty klasycznych list przebojów w 22 krajach (aż 450 mln streamów!).

Na „The New Four Seasons” Richter wydobywa z „Czterech pór roku” to, co najpiękniejsze, skupia się na detalach, frazach, fragmentach. Pomysł na album był rewolucyjny: przekomponować i zaaranżować na nowo „pory roku”. Wygląda to tak, jakby partytura leżąca na stole w weneckiej kawiarni została rozrzucona przez wiatr i ponownie poukładana. Niektóre frazy są po wielokroć powtarzane, zyskując przez to transowość, inne zostały wycięte, wyolbrzymione, wyodrębnione, uwypuklone. Słychać to zwłaszcza w „Zimie”, w której skrzypce… wreszcie grają pierwsze skrzypce. Słucha się tego znakomicie. Tym bardziej że Chineke! Orchestra (współpracowała z Maxem Richterem już wcześniej) i solistka Elena Urioste grali na instrumentach historycznych.

Marcin Jakimowicz