20 stycznia 2007 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia w tej sprawie. Zgodnie z nowym przepisem rodzice wszystkich dzieci, które urodziły się martwe lub zmarły w wyniku poronienia, mogą w ciągu 48 godzin wystąpić o wydanie zwłok swojego dziecka i mają prawo otrzymać niezbędną do pogrzebu kartę jego zgonu.

Obowiązujące wcześniej przepisy zezwalały na wydawanie karty zgonu dzieci, które urodziły się martwe po 22. tygodniu ciąży. Nie precyzowały one jednak, czy dokument należy wydawać także rodzicom maleństw, które zmarły w wyniku poronienia przed 22. tygodniem ciąży. Lekarze tylko przez grzeczność pozwalali rodzicom zabrać zwłoki dziecka, chociaż nie wiedzieli, czy wolno im to zrobić. W innych wypadkach martwe płody były spalane z odpadami szpitalnymi.

O wprowadzenie przepisów zezwalających na godny pochówek dzieci zmarłych w wyniku poronienia w którymkolwiek momencie ciąży zabiegała m.in. Fundacja „Nazaret”. Z inicjatywy jej założycielki, Marii Bienkiewicz, 20 października 2005 r., mimo braku podstaw prawnych, odbył się w Warszawie pogrzeb dzieci zmarłych przed urodzeniem. Podobne inicjatywy podejmowali w innych miastach działacze ruchów obrony życia i rodzice, którzy stracili dziecko w wyniku poronienia.