Rodzice karani są przez system podatkowy, nie tylko dlatego że nie uwzględnia on w żaden sposób kosztów ponoszonych przez nich na utrzymanie dzieci (np. przez brak kwoty wolnej od podatku na wszystkich członków rodziny, a nie tylko podatnika), ale także dlatego że rodziny mniej liczne płacą w sumie znacznie mniejsze podatki.

Wyższe są też koszty alternatywne posiadania dzieci: tam, gdzie jest ich troje, właściwie jedno z rodziców skazane jest na pracę w domu, czyli niezarabianie pieniędzy, a w przyszłości – na wyraźnie mniejszą emeryturę. Osoba z czworgiem dzieci nie może sobie pozwolić na bezrobocie, nawet chwilowe. I rzadziej też awansuje.

Jedyna rada dla tworzących system podatkowy jest taka, by przynajmniej był on neutralny wobec rodziny i nie dyskryminował jej. Na to muszą się znaleźć pieniądze. Rozwiązaniem możliwym do szybkiego wprowadzenia może być na przykład łączne opodatkowanie rodziny, gdzie podstawa opodatkowania uzależniona byłaby od liczby dzieci.