Najpierw przy ciśnieniu 40 mln razy większym niż to, jakie panuje na Ziemi, wycelowali w kawałek diamentu wiązki laserowe. Później obniżali temperaturę i ciśnienie.

Odkryli, że diament zachowuje się podobnie jak lód. Topi się, a jego części mogą pływać na powierzchni.

Nie ma potwierdzenia, czy powierzchnię najdalszych planet Układu Słonecznego pokrywają węglowe oceany, w których pływają ogromne kawały diamentu. Warunki na tych planetach i ich budowa pozwalałyby na to.