Śledzący na miejscu walki reporterzy donoszą o co najmniej kilku tysiącach zabitych. Ginęli żołnierze i cywilni mieszkańcy objętych walkami miejscowości. ONZ szacowała, że swoje domy musiało opuścić około 158 tysięcy osób. Liczby brzmią sucho, ale za każdą z nich kryją się dramaty konkretnych ludzi.

Zburzone domy, zniszczony dorobek całego życia, rany, śmierć najbliższych... Ból, cierpienie, strach. Także do naszej redakcji docierały dramatyczne informacje od ludzi z dotkniętych wojną gruzińskich i osetyńskich miast.

Przysyłali maile i telefonowali przede wszystkim księża pracujący w Gruzji. Opowiadali o dramacie, jaki przeżywają ich parafianie w Gori i okolicznych wioskach, strachu panującym w Tbilisi. I niezmiennie prosili o modlitwę oraz pomoc materialną (piszemy o tym na str. 16–21). Wojna rodzi się w rozpalonych umysłach polityków.

Ale umierają, cierpią i płaczą zwykli, niewinni ludzie. Teraz Gruzja i cały Kaukaz woła o pomoc. Przywódcy walczących narodów potrzebują politycznych mediacji, by zawrzeć pokój na warunkach, które nie będą upokorzeniem dla żadnej ze stron. A udręczeni wojną ludzie czekają na naszą modlitwę oraz dary serca.