Miłość wylewa się z Doroty Fick. Nie wie, skąd się to wzięło, ale pamięta, że jej dzieciństwo było przepełnione dobrocią rodziców i czworga rodzeństwa, mimo że wszyscy żyli w niewielkim domu, który był biedny fizycznie, ale bogaty duchowo.

Eugeniusz Fick był inny. W niedzielę z rodziną do kościoła szedł, ale już wtedy czuł, że to mało, że tylko na tym nie da się budować. Fundamenty były, ale brakowało zaprawy na mury. Zaczął szukać – i znalazł Dorotę.

I ślubuję Ci drogę trudną

Właściwie nie wiadomo, kto kogo znalazł, bo na oazie Dorota była jego animatorką. – Musiała mnie sobie wychować – śmieje się Eugeniusz, kiedy wspomina tę radosną, młodą dziewczynę, od której dostał swoje pierwsze Pismo Święte. Zauroczyła go, oczarowała wiarą, zaufaniem, dobrocią.