Obraz został namalowany specjalnie dla kaplicy pod wezwaniem trzech świętych, znajdującej się w kościele Najświętszej Maryi Panny w Brugii. Te trzy święte to Katarzyna, Maria Magdalena i Barbara. Dlatego właśnie one zostały przedstawione najbliżej Jezusa i Maryi. Katarzynę widzimy z lewej strony w płaszczu ozdobionym wyhaftowanymi kołami (zginęła męczeńską śmiercią, łamana kołem). Mały Jezus nakłada jej na palec pierścionek, przypominający o mistycznych zaślubinach z Nim. Na pierwszym planie klęczy Maria Magdalena, trzymając naczynie z wonnościami. Atrybut ten przypomina chwilę, kiedy szła do grobu Zbawiciela, aby namaścić Jego ciało, i wówczas ukazał się jej Zmartwychwstały. Klęcząca z prawej strony Barbara ma płaszcz ozdobiony wyhaftowanymi wieżami, ponieważ właśnie w wieży przetrzymywał ją ojciec, gdy dowiedział się, że została chrześcijanką. Małe wieże są też częścią jej naszyjnika.

Pozostałe święte również rozpoznajemy po ich atrybutach, przeważnie przypominających o męczeństwie. Na pierwszym planie z lewej strony widzimy Urszulę; w fałdach jej sukni leżących na ziemi jest ukryta strzała. Za nią siedzi Apolonia, trzymająca kleszcze z wyrwanym zębem, Łucja z oczami leżącymi na tacy oraz trudniejsza do rozpoznania święta z koroną i dzwonem. Najprawdopodobniej jest to św. Lioba, przedstawiana zwykle z dzwonkiem. Według legendy jej matka usłyszała bijący w piersi dzwonek jako zapowiedź, że dziecko, które się pocznie, zostanie świętym.

Na prawo od Maryi, na pierwszym planie, artysta przedstawił Agnieszkę z barankiem, a na drugim Małgorzatę z krzyżem w ręce. Za nią św. Jerzy walczy ze smokiem, ponieważ kiedyś ukazał jej się szatan pod postacią smoka, którego odpędziła krzyżem. Dalej na prawo artysta namalował Agatę, trzymającą szczypce z fragmentem odciętej piersi, i mniej znaną świętą – Kunerę, z kołyską i strzałą.

Leszek Śliwa