Wbrew temu, co myśli i mówi wielu chrześcijan, ból Jezusa nie był wynagrodzeniem za grzechy ludzi. Bóg nie myśli na zasadzie: "oko za oko, ząb za ząb". Tu nie chodzi o jakąś zapłatę, ale o absolutnie szaloną miłość Boga do człowieka. Miłość, która nie cofa się nawet przed takim cierpieniem. Jeśli trzeba ratować człowieka, Bóg nie cofa się nawet przed takim cierpieniem. Ale to nie cierpienie zbawia. To miłość zbawia.

Według Elisabeth Kübler-Ross, piąty, ostatni etap przeżywania wiadomości o własnej zbliżającej się śmierci to pogodzenie się z tym faktem. Człowiek często podejmuje wtedy czyny szlachetne. Zwykle jednak następuje to u schyłku życia. To częsty scenariusz, nawet wśród chrześcijan: żyć kilkadziesiąt lat, wydobyć z życia jak najwięcej, zachowując oczywiście normy etyczne. A gdyby tak przejść ten piąty etap wcześniej, np. w wieku 25-30 lat? Gdyby tak wtedy rozpocząć takie życie, jakie wielu udaje się rozpocząć dopiero w ostatnich dniach ziemskiej egzystencji?

Cierpienie duchowe... Utrata bliskiej osoby, strata dziecka - przed narodzeniem czy po narodzeniu, rozpad małżeństwa, zdrada ukochanej osoby, poczucie zagrożenia, lęku, opuszczenie, samotność, szantaż, fałszywe oskarżenia, medialny lincz, obmowa, zwątpienie, załamanie, brak sensu życia... Co wtedy? Tak, śmierć. Ale mogą to być także... nowe narodziny.

Zainteresowanym życiem duchowym polecamy także pozostałe kazania z cyklu "Śmierć Bramą Życia" i cały kanał YT "Pustelnia na Potrójnej".