Ks. Adam Pawlaszczyk: Hasło „W stronę Kościoła synodalnego” ma przyświecać przyszłorocznym obradom Synodu Biskupów. Tymczasem katolicy w Niemczech już od miesięcy idą drogą synodalną. Co Ksiądz Arcybiskup o niej myśli?

Abp Ludwig Schick: Uważam, że Kościół powinien być bardziej synodalny, tak jak było na początku jego istnienia. Później, przez wieki, stał się bardziej hierarchiczny oraz bardziej skoncentrowany na urzędach kościelnych. To było uproszczenie: koncentracja na roli duchownych, których pozostali wierni powinni po prostu słuchać. A przecież Kościół jest wspólnotą, communio, tak go zdefiniował Sobór Watykański II. Lumen gentium mówi wyraźnie, że Kościół to wspólnota ludzi z Bogiem, inaczej: wspólnota ludzi z Chrystusem, w Chrystusie mająca swoje fundamenty. Synodalność oznacza wspólną drogę z zachowaniem różnorodności posług, powołań w Kościele, i ta różnorodność jest kluczowa.

I o tym, jak się wydaje, Ksiądz Arcybiskup pisał doktorat. O trzech „funkcjach” Chrystusa i Ludu Bożego.

Tak. „Tria munera Chrystusa i Kościoła” to tytuł mojej rozprawy doktorskiej, którą ukończyłem w 1980 roku. Na studiach doktoranckich byłem w Rzymie w latach 1976 –1980.

Zatem w roku inauguracji pontyfikatu papieża Polaka był Ksiądz Arcybiskup w Rzymie…

Tak i mam piękne wspomnienia z tamtego okresu. Kiedy ogłaszano, że konklawe wybrało na papieża Karola Wojtyłę, stałem na placu Świętego Piotra w tłumie oczekujących na wynik głosowania. Kiedy go ogłoszono, praktycznie nikt nie zrozumiał, że chodzi o Wojtyłę, ale kiedy już stało się jasne, że papieżem został Polak, jedna osoba z grupy Włochów, pośród których stałem, powiedziała do mnie: „Ojej, to Polak! Dziękujmy Bogu, że nie Niemiec!”. (śmiech)