Film „Wyszyński – zemsta czy przebaczenie” Tadeusza Syki z jednej strony wpisuje się w uroczystości beatyfikacyjne głównego bohatera, a z drugiej opowiada o mało znanym fragmencie biografii prymasa Wyszyńskiego. O ile jego działalność w czasach PRL-u jest dosyć dobrze znana, o tyle mało wiemy o życiu przyszłego prymasa w latach wcześniejszych.

Powstanie go ukształtowało

Dobrze się stało, że Tadeusz Syka, reżyser i scenarzysta filmu, podjął temat wojennych przeżyć Wyszyńskiego, nie tylko dlatego, że rzadko o nich się mówi. Również dlatego, że pozwala zrozumieć, czym kierował się w swoich działaniach w sferze publicznej po wojnie, a także poznać lepiej, jak kształtowała się jego duchowość.

„Wyszyński – zemsta czy przebaczenie” Tadeusza Syki jest pełnometrażowym debiutem fabularnym reżysera. Z pewnością realizacja była dla twórców ogromnym wyzwaniem, zwłaszcza że film stał się oficjalną produkcją uroczystości beatyfikacyjnych kardynała Wyszyńskiego i matki Róży Czackiej. Zdjęcia powstawały w okolicach Warszawy, w tym m.in. w Laskach, Izabelinie i Puszczy Kampinoskiej. Zagrało w nim około 200 aktorów i statystów, a także członkowie historycznych grup rekonstrukcyjnych. Realizatorom udało się zgromadzić na planie autentyczne rekwizyty z Lasek z czasu wojny, w tym m.in. pudełko, w którym ks. Wyszyński przechowywał bańki lekarskie, a także habit noszony przez matkę Różę Czacką.

W roli tytułowej wystąpił Ksawery Szlenkier, natomiast matkę Czacką zagrała Małgorzata Kożuchowska. W filmie pojawiają się także m.in. ks. Jerzy Euzebiusz Baszkiewicz ps. Radwan II, drugi kapelan Grupy Kampinos, rezydujący w czasie powstania przy dowództwie partyzanckim w Wierszach. Zagrał go ks. Dominik Chmielewski. Również dowódca kompanii por. Zygmunt Sokołowski ps. Zetes w interpretacji Marcina Kwaśnego jest postacią historyczną.