Morza szum, ptaków śpiew i... kosze na śmieci pełne niedojedzonych zapiekanek, kebabów, frytek, lodów i gofrów. Problem marnowania żywności jest bardziej widoczny podczas wakacji, choć zmagamy się z nim przez cały czas. Według indeksu odpadów żywnościowych Programu Środowiskowego Organizacji Narodów Zjednoczonych na świecie wyrzuca się aż 931 mln ton jedzenia rocznie. Jednocześnie z roku na rok przybywa osób, które nie mają co jeść. Walka z tym zjawiskiem jest coraz trudniejsza, a wśród jego przyczyn wskazuje się nie tylko marnowanie żywności.

Bolesne odczucie

Już od ponad dwudziestu lat ONZ ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), Międzynarodowy Fundusz Rozwoju Rolnictwa (IFAD), Fundusz Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci (UNICEF), Światowy Program Żywnościowy (WFP) oraz Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) publikują coroczny raport pt. „Stan bezpieczeństwa żywnościowego i żywienia na świecie”. Pojęcie głodu zostało w nim zdefiniowane jako „nieprzyjemne lub bolesne odczucie fizyczne spowodowane dietą, która nie dostarcza organizmowi wystarczającej ilości energii”. Do niedawna liczba osób niedożywionych stopniowo spadała (w latach 2005–2015 z 810 do 615 mln). Później zaczęła jednak rosnąć w tempie kilkunastu milionów rocznie. W ubiegłym roku, w którym rozpoczęła się pandemia koronawirusa, zanotowano natomiast lawinowy wzrost ludzi głodujących – aż o 118 mln. Obecnie na świecie głoduje 768 mln osób. Najwięcej z nich mieszka w Azji (418 mln) oraz w Afryce (282 mln). W 2020 r. na tych dwóch kontynentach przybyło odpowiednio 57 i 46 mln niedożywionych osób w porównaniu z rokiem 2019.

W raporcie ONZ uwzględniono nie tylko cierpiących głód, lecz także tych poważnie zagrożonych utratą tzw. bezpieczeństwa żywnościowego (ang. food insecurity), czyli stałego dostępu do sprawdzonego i pożywnego jedzenia. W 2020 r. do tej grupy należało 927,6 mln osób, co stanowiło 11,9 proc. światowej populacji. Wśród nich przeważali mieszkańcy Afryki, Azji oraz Ameryki Południowej. W najgorszej sytuacji znajdowali się obywatele Sierra Leone (90 proc.), Zimbabwe (77 proc.), Mozambiku (75 proc.), Nigerii (73 proc.), Afganistanu (70 proc.), Gwatemali (60 proc.), Burkina Faso (58 proc.) i Salwadoru (55 proc.). W Ameryce Północnej oraz Europie zanotowano natomiast najniższy poziom braku bezpieczeństwa żywnościowego na świecie – średnio 8,8 proc.