Wezwanie do młodych mężczyzn: „Zostań w domu, jeżeli myśl o wstąpieniu jest powodem twojego niepokoju albo czyni ciebie nerwowym; nie przychodź do nas, jeżeli masz Kościół za macochę, a nie kochasz go jak matkę; nie przychodź, jeżeli sądzisz, że wyświadczysz łaskę Towarzystwu. Przyjdź do nas, jeżeli służba Chrystusowi jest sensem twojego życia; jeśli masz kręgosłup dość mocny, umysł otwarty, jasne idee i serce większe niż świat, jeśli umiesz pożartować z innymi, a czasem pośmiać się także z siebie”.

W ten sposób do adeptów zakonu apelował o. Pedro Arrupe SJ, generał Towarzystwa Jezusowego w latach 1965–­1983. Obecnie trwa jego proces beatyfikacyjny. Jeśli zakończy się on pomyślnie, sługa Boży dołączy do 230 świętych i błogosławionych jezuitów. Wielu wśród nich misjonarzy, jak św. Franciszek Ksawery, który schrystianizował kawał Dalekiego Wschodu i chyba tylko św. Paweł mógłby z nim konkurować pod względem liczby nawróconych dusz. Wielu tam też męczenników za wiarę, jak uśmiercony przez rodaków na krzyżu Japończyk Paweł Miki albo Polak Andrzej Bobola, zamęczony przez kozaków. Są tam wielkie osobistości, jak św. Robert Bellarmin, kardynał i doktor Kościoła, i młodzi chłopcy stawiający pierwsze kroki na drodze zakonnej – jak św. Stanisław Kostka. Wszyscy oni odnowili Kościół, bo tak zawsze działa świętość.

Dziś Towarzystwo Jezusowe liczy 16 700 zakonników rozsianych po całym świecie. W Polsce jest ich niespełna 600. Jezuici są tam, gdzie potrzebuje ich Kościół. Pracują na misjach, prowadzą parafie i sanktuaria, ośrodki duszpasterskie, domy rekolekcyjne, wydawnictwa, instytucje kulturalne, ośrodki terapeutyczne, szkoły i uniwersytety. „Gdziekolwiek w Kościele, także na najtrudniejszych i najbardziej wysuniętych obszarach, na rozdrożach ideologii, na społecznych frontach dokonywała się i wciąż dokonuje konfrontacja palących pragnień człowieka i odwiecznego przesłania Ewangelii, tam byli i wciąż są jezuici” – powiedział o zakonie papież Paweł VI.