KSIĄŻKI

Po śladach zbrodni

Ona to była prokurator z dużym bagażem spraw, ekspertka w dziedzinie kryminalistyki i profesor Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. On – dziennikarz i pisarz. Na bazie dziewięciu nierozwikłanych do dziś spraw prowadzą dialog, ukazując meandry prawa, metody pracy policji i prokuratury oraz sposoby myślenia przestępców. Wbrew tytułowi nie ma tu niepotrzebnego epatowania okrucieństwem i złem. Jest kompetentna analiza zbrodni i śladów pozostawionych na jej miejscu. Czytelnik dowie się, czym tak naprawdę jest zbrodnia w afekcie i że symulowanie chorób psychicznych jest dziś niezwykle trudne dla przestępców.

Monika Hyla

Wypluty

Prorok, który nie dyskutował z Bogiem, tylko przed Nim zwiewał? Który był tak toksyczny, że nawet natura reagowała na niego potężną nawałnicą, a żeglarze postanowili wyrzucić go za burtę? Który miał pretensję o to, że nawróciło się miasto, któremu głosił Słowo? Który po tym, jak maleńki robaczek podgryzł mu krzew, zaczął desperacko szlochać i przebąkiwać o śmierci? Dlaczego gdy Jezus mówi o nawróceniu, rzuca: „Ludzie, patrzcie na Jonasza”? Dlaczego Jonasz nazywany jest „antyprorokiem”? Na te pytania odpowiada dominikanin o. Tomasz Gałuszka. Jak to dobrze, że ten pełen pasji mediewista i teolog daje się poznać jako rekolekcjonista!

Marcin Jakimowicz

PŁYTY

Z tęsknoty

Z tęsknoty W minionym roku jej domowe minikoncerty zrobiły w sieci furorę. Ale nawet najlepszy live na Facebooku to nie to samo co występ w sali koncertowej. Norah Jones wydała swój pierwszy koncertowy krążek z tęsknoty za prawdziwą publicznością. „Til We Meet Again” to składanka nagrań z lat 2017–2019 z tournée po USA, Francji, Włoszech, Brazylii i Argentynie. Album kończy absolutnie unikatowe wykonanie. Norah siada przy fortepianie w teatrze w Detroit. Kilka dni wcześniej, niedługo po występie w tym miejscu, zmarł Chris Cornell – głos pokolenia epoki grunge. Powstaje 7-minutowa, jazzująca wersja jego utworu „Black Hole Sun”.

Piotr Sacha

Bez pośpiechu

Dziewięć lat temu przylecieli z Brooklinu na katowicki Muchowiec, by oczarować publikę Off Festivalu. Z koncertu zapamiętałem nostalgię w falsecie Petera Silbermana, kołyszącego się na ścianie gitarowych i syntezatorowych dźwięków. Po dłuższej przerwie The Antlers wracają już jako duet. Ze sporym dystansem do współczesnych produkcji piszą własną historię alternatywnego rocka. Siła „Green To Gold” tkwi w prostocie. Zwrotki i refreny mają punkt oparcia w ciszy. I jeszcze wskazówka w finale – motyw bliski „Time After Time” Cyndi Lauper. Lata 80., tam szukajcie.

Piotr Sacha