Zbiór Diekena udało się nabyć na własność w ramach szeroko zakrojonego programu archiwalnego, prowadzonego przez oddział Instytutu Pileckiego w Berlinie. Obejmuje on zarówno kwerendy i masową digitalizację zbiorów niemieckich archiwów państwowych oraz krajowych, jak i monitoring rynku obrotu archiwaliami prywatnymi. Zbiór trafił niedawno do Polski, aby służyć badaniom historycznym i działalności edukacyjnej. Ważne jest, aby po opracowaniu został zaprezentowany w Niemczech. Wówczas bliscy i znajomi Diekena będą mogli spojrzeć na jego biografię z innej perspektywy. Być może skorygują opinię o nim jako solidnym policjancie, troskliwym mężu i ojcu. Nie będą już mogli zasłaniać się niewiedzą.

Zabić wszystkich

24 marca 1944 r. pod dom Józefa i Wiktorii Ulmów, położony na skraju Markowej, podjechało komando składające się z czterech niemieckich żandarmów oraz czterech polskich granatowych policjantów. Dowodził nimi por. Eilert Dieken. Celem pacyfikacji było zabicie ukrywających się u Ulmów dwóch żydowskich rodzin Szallów i Goldmanów. Najpierw zastrzelono Żydów, później Ulmów. Na końcu wszystkie ich dzieci. Wiktoria była w ostatnim miesiącu ciąży. Później okazało się, że podczas egzekucji zaczęła rodzić swe siódme dziecko.

Ulmowie byli gorliwymi katolikami. W znalezionym w ich domu Piśmie Świętym jest podkreślony fragment przypowieści o Miłosiernym Samarytaninie i być może to jest odpowiedź na pytanie o motywy, dla których ukrywali Żydów. Trwa ich proces beatyfikacyjny.