Rok 2021 to w Niemczech tzw. superwahljahr – superwyborczy rok, w którym przypadają ogólnokrajowe wybory do Bundestagu (26 września) oraz głosowania do parlamentów sześciu krajów związkowych. Dwa pierwsze, w Nadrenii-Palatynacie oraz Badenii-Wirtembergii, zakończyły się porażką CDU. Trudno się temu dziwić, wybory przypadały tuż po ujawnieniu skandalu wokół ogromnych prowizji, które chadeccy posłowie Nicolas Löbel z CDU i Georg Nüsslein z CSU wzięli za udział w zawieraniu kontraktów na dostawy maseczek ochronnych. Afera dodatkowo podkopała wiarę Niemców w skuteczność zarządzania pandemią przez rząd Angeli Merkel. Mimo trwającego od połowy grudnia twardego lockdownu, w marcu u naszych zachodnich sąsiadów zaczęła się trzecia fala COVID-19. W dodatku Niemcy mają jeden z najniższych w Europie współczynników zaszczepionej populacji. Dla koalicji CDU/CSU superwyborczy rok może się zakończyć we wrześniu superklęską i przejściem po szesnastu latach do opozycji

Niekończący się lockdown

Późną wiosną zeszłego roku, po przejściu pierwszej fali koronawirusa, chadecja przeżywała renesans popularności. W połowie maja 2020 r. notowania CDU/CSU osiągnęły 40 proc., a kanclerz Merkel popierało 80 proc. obywateli. Niemcy docenili wówczas, że wprowadzony przez rząd twardy lockdown uchronił służbę zdrowia przed załamaniem i spowodował mniejszą liczbę zgonów niż w innych krajach zachodniej Europy.