Recenzje

Wojciech Kucharski Listy Milenijne Ośrodek „Pamięć i Przyszłość” Wrocław 2020 ss. 636

KSIĄŻKI

Odzyskane dziedzictwo

Jednym z ważniejszych wystąpień Episkopatu Polski w czasach PRL był list wysłany do biskupów niemieckich jesienią 1965 r. w związku z przygotowaniami do obchodów Milenium Chrztu Polski. Jego autorem był kard. Bolesław Kominek. Zawierał wezwanie do przebaczenia i pojednania. Zapoczątkował dialog polsko-niemiecki, którego polityczne i społeczne konsekwencje wykraczały poza sferę kościelną. Jednak Episkopat Polski podczas ostatniej sesji Soboru Watykańskiego II wystosował co najmniej 65 podobnych listów, często mających charakter głębszych esejów, podkreślających więzi danego kraju z Polską w kontekście religijnym, ale nie tylko. Dotąd nie funkcjonowały one w naszej świadomości, nawet ich treść nie była znana. Dlatego wydarzeniem jest ich odnalezienie oraz wydanie przez dr. hab. Wojciecha Kucharskiego i Ośrodek „Pamięć i Przyszłość” we Wrocławiu.

W wyniku kwerendy prowadzonej w kraju i za granicą autorowi udało się odnaleźć i opublikować 21 listów milenijnych, skierowanych do papieża, episkopatów na całym świecie oraz przedstawicieli Kościołów wschodnich, prawosławnych i instytucji ekumenicznych z zaproszeniem na obchody milenijne. Ich krytyczne wydanie, wraz z obszernym aparatem naukowym, daje szansę zapoznania się z tym niezwykłym duszpasterskim, ale także intelektualnym przedsięwzięciem. Nie mniej istotne są ustalenia Kucharskiego dotyczące okoliczności, w jakich biskupi przygotowywali się do pisania tych listów, mających najczęściej wielu autorów.

Andrzej Grajewski

PŁYTY

Jest wszystko

I to zapiera dech, że obok ciebie jest ktoś i że mogło być nic, a jest wszystko... – warto zacząć dzień od piosenki duetu Kwiat Jabłoni. Koniec końców wszystko – jak ogłosili kiedyś raperzy z Paktofoniki – ma swoje priorytety. Na krążku „Mogło być nic” rapu jednak nie usłyszymy. Rodzeństwo Kasia i Jacek Sienkiewiczowie kontynuuje muzyczną drogę świetnego debiutu sprzed dwóch lat. Droga i tym razem trwa trzy kwadranse i wiedzie przez pogranicze folku, piosenki poetyckiej, popu z wariantami przedrostków indie-, a nawet elektro-.

Materiał został starannie skrojony i perfekcyjnie pozszywany. Proste pomysły i bogate wykończenie – twórcy nagrań trafiają w dziesiątkę. Zestaw podstawowy, czyli wokale, mandolinę i pianino, tym razem rozbudowano o instrumentarium koncertowe. Dwunastoma utworami młodzi autorzy dali dwanaście mocnych argumentów na to, że polska piosenka autorska łapie nowy oddech.

Nie brak mądrych przemyśleń, idealnie wpisujących się w nastroje roku z pandemią. Rodzeństwo dwugłosem podpowiada, jak konfrontować się z własnymi lękami („Buka”), że głowę czasem warto wyciągnąć z telefonu („Przezroczysty świat”), zwraca uwagę na problem nadmiernej konsumpcji i ekologiczne podejście do życia („Byle jak”). Trzy kwadranse z Kasią i Jackiem mijają błyskawicznie, ale melodie zostają na dłużej. Rzadko trafia na muzyczne półki sklepowe tak równy, właściwie niemający słabych punktów album.

Piotr Sacha