Matemblewo. Niegdyś niewielka osada przy borach należących do klasztoru oliwskich cystersów, dziś dzielnica Gdańska. Panują tu cisza i spokój. Ma się wrażenie, jakby czas biegł trochę wolniej. Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej, znajdujące się na terenie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, jest sercem Pomorza, bijącym dla każdego. – To miejsce służy życiu, ukazywaniu jego piękna i wartości – mówi kustosz ks. kan. Andrzej Pradela.

Początki owiane legendą

Przekaz ludowy mówi, że pewnej mroźnej nocy 1769 roku ubogi stolarz z pobliskiej wioski Matarnia spieszył do Gdańska, aby sprowadzić lekarza do ciężko chorej żony, która spodziewała się porodu. W trakcie wędrówki tracił stopniowo siły. Klęknął na śniegu i zaczął modlić się do Maryi o pomoc dla siebie, cierpiącej małżonki oraz mającego narodzić się dziecka. Nagle ujrzał przed sobą jasność, z której wyłoniła się postać brzemiennej Niewiasty. Zbliżyła się do niego i rzekła: „Nie bój się! Wracaj do domu. Żona twoja czuje się dobrze i dała ci śliczne, zdrowe dziecko”. Mężczyzna wrócił do domu, gdzie przekonał się o prawdziwości słów Jasnej Pani. Okazało się, że jego małżonce także ukazała się nieznajoma Niewiasta, która towarzyszyła jej podczas porodu.

Za namową sąsiadów szczęśliwy ojciec pod przysięgą opowiedział o zdarzeniu cystersom z oliwskiego opactwa. Zakonnicy uznali jego świadectwo za wiarygodne. Niedługo potem polecili wykonać figurę Matki Bożej Brzemiennej, którą w uroczystej procesji przenieśli do Matemblewa. Tam umieszczono ją w drewnianej kapliczce na wzgórzu.