Łk 12, 49-53

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął. Chrzest mam przyjąć, i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie.

Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. Odtąd bowiem pięcioro będzie podzielonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej».

Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. Łk 12,51

Ileż to razy i w ilu wersjach już to widziałem: ojca wściekle i twardo zabraniającego nastoletniemu synowi chodzenia na spotkania oazowe; rodziców wyrywających córkę z klasztoru; córkę mającą matce za złe dewocję, oskarżającą jej kościółkowatość i parafiańszczyznę o wszystkie nieszczęścia własnego życia. Pięcioro będzie rozdwojonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu. Wszystko się spełnia i jeszcze spełni z tego, co nam powiedział. Słowo, które wyszło z Jego ust, nie wraca do Niego bezowocne, zanim nie dokona tego, co chciał. Rzucił ogień na ziemię i ten ogień już płonie.