Niemieckie bomby spadły na Piotrków Trybunalski 2 września 1939 r., a już trzy dni później oddziały Wehrmachtu zajęły miasto. Zamordowanie ponad 600 mieszkańców w 51 egzekucjach podczas zaledwie dwóch pierwszych dni okupacji stanowiło zapowiedź gehenny czekającej 54 tys. piotrkowian, w tym ponad 13 tys. Żydów.

Tworzenie getta

21 września 1939 r. Reinhard Heydrich, szef Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy, wysłał do zarządców okupowanych miast telefonograf dotyczący „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”. Po zapoznaniu się z jego treścią Hans Drechsel, niemiecki komisarz Piotrkowa, rozłożył plan miasta, po czym wydał zarządzenie, według którego wszyscy piotrkowscy Żydzi między 8 a 31 października mieli obowiązek przenieść się do swej nowej „dzielnicy”. Nim jednak to się stało, Drechsel nałożył na gminę żydowską kontrybucję w wysokości 15 tys. zł. Tę kwotę należało wpłacić w ciągu tygodnia, a była – jak usłyszano – „odszkodowaniem za straty poniesione przez Niemców w czasie zdobywania Piotrkowa”.