Ogród japoński to prawdziwa sztuka. Choć można wyróżnić kilka rodzajów tego stylu w ogrodnictwie, łączy je kilka cech - harmonia, asymetria, mnóstwo zieleni, elementy kamienia i wody oraz dopieszczenie najdrobniejszych szczegółów. Istotą ogrodu w stylu japońskim nie są symbole wywodzące się z japońskiej kultury, ale  naśladowanie natury w miniaturze. 

Trzy jego podstawowe elementy, które odzwierciedlają świat przyrody, to kamienie (symbolizujące góry), woda (symbolizująca morze i rzeki - czasami wodę może symbolizować jasny drobny kamień) oraz rośliny. Te ostatnie stanowią o niezwykłej urodzie takiego ogrodu, a większość z nich może znaleźć swoje miejsce zarówno w dużych ogrodach, jak i w takich, które zajmują tylko kilkanaście metrów kwadratowych. Sekret polega na odpowiedniej ich pielęgnacji i przycinaniu. Nawet gatunki dużych drzew można prowadzić w miniaturowej formie bonsai, trzymać w donicach i nie dopuścić do wielkiego rozrostu. Co istotne, w ogrodzie w stylu japońskim zdecydowanie dominuje zieleń (często rośliny zimozielone), a kolorowe kwiaty stanowią jedynie pojedyncze akcenty.

Na kolejnych stronach artykułu prezentujemy 5 gatunków roślin, które szczególnie często można znaleźć w ogrodach japońskich.

Sosna - szczególnie cenne odmiany to sosna czarna, drobnokwiatowa i japońska. Występują również w odmianach karłowych, dzięki czemu można je sadzić również w donicy i wykorzystać w niewielkim ogródku. Doskonale nadaje się do formowania i nadawania fantazyjnych kształtów. Prócz sosny w ogrodzie japońskim doskonale odnajdą się wszelkie odmiany zimozielonych roślin iglastych - np. jodła koreańska czy kaukaska czy różne gatunki kosodrzewiny (karłowe odmiany sosny). 

  Dísznövény Webáruház Galéria / CC 2.0

 

Klon palmowy - to jeden z tych gatunków, które przełamują dominującą w ogrodzie japońskim zieleń. Jego barwne liście wybarwiają się w zależności od odmiany na czerwono, purpurowo lub żółto. Na zimę zrzuca liście, a w naszym klimacie rzadko przekracza 2 metry wysokości. To gatunek piękny, ale wymagający - nie lubi wiatru, wymaga stale wilgotnej, lekko kwaśnej gleby, ale nie lubi przelania. Nadaje się do przycinania.

  Dominique Richeux Photography / CC 2.0

Karmnik ościsty - Trudno wyobrazić sobie ogrody japońskie bez różnego rodzaju mchów i roślin okrywowych tworzących między kamieniami piękne poduchy. Karmnik ościsty nie jest mchem, tylko byliną wieloletnią i chociaż zimą jego intensywny kolor blednie, to odwdzięcza się wiosną i latem, tworząc wspaniałe, soczystozielone poduchy i kwitnąć drobnymi, białymi kwiatkami. Preferuje stanowisko słoneczne lub półcień.  

  Fotokwiaty / CC 2.0

Wisteria - Inaczej glicynia chińska - Szybkorosnące pnącze, które doskonale nadaje się na różnego rodzaju trejaże i pergole. Ma duże przyrosty (między 1 a  metry rocznie), a na przełomie maja i czerwca kwitnie długimi, 20-30 centymetrowymi kwiatami, w zależności od odmiany koloru jasnofioletowego, białego lub różowego. To silna roślina, dlatego wymaga stabilnej konstrukcji, po której będzie mogła się wspinać.

  Awayfrom Tokyo / CC 2.0

Azalia japońska - Choć w japońskim ogrodzie dominują różne odcienie zieleni, to od czasu do czasu można w nich spotkać przełamujące kolory. Jednym z najbardziej charakterystycznych kwiatów w takich miejscach jest azalia japońska - niewielka odmiana różanecznika. To roślina wieloletnia. Fantastycznie i obficie kwitnie wiosną, a jej liście się zimozielone. Kwiaty mogą mieć różne barwy - w zależności od odmiany od białych, przez delikatnie różowe, pomarańczowe, intensywnie różowe po fioletowe. Azalia koniecznie wymaga kwaśnej gleby. Nie przepada za stanowiskiem w pełnym słońcu, preferuje lekko zacienione. 

  tomek034 (Thank you for the 2 300 000 visits) / CC 2.0