Naukowcy od dłuższego czasu szukają śladów życia poza ziemią. Wysyłają sondy, które badają obce planety. Czasem natrafiają na różne tropy przybliżające nas do odpowiedzi, czy w bezkresach kosmosu jesteśmy sami. Są nimi np. pozostałości po oceanach na Czerwonej Planecie czy duża ilość związków organicznych na Tytanie – największym księżycu Saturna. Jednak patrząc w niebo, czasem można przegapić inne poszlaki. Być może dowody przybliżające do rozwiązania tej frapującej zagadki leżą tak blisko, że możemy się o nie potknąć.

Poszlaki

Meteoryty są pozostałościami różnych ciał niebieskich, które dotarły do naszej planety. Mogą być różnej wielkości, podobnie jak cząsteczki chemiczne, które ukryte są w ich wnętrzu. Znajdowane do tej pory molekuły, które można uznać za poszlakę wskazującą na istnienie życia gdzieś daleko, to m.in. cyjanek, związany z żelazem i tlenkiem węgla. Zidentyfikowano go w meteorycie, który spadł w Australii w 1969 r. Taki związek możemy spotkać w pewnych enzymach, które występują u archeonów i bakterii. Innymi wyizolowanymi cząsteczkami są ksyloza, arabinoza oraz ryboza. Wszystkie należą do cukrów. Najważniejsza jest ryboza, ponieważ stanowi istotny element RNA, który jest nośnikiem informacji genetycznej. Pojawiały się również aminokwasy, m.in. najprostszy z nich – glicyna. Właśnie ta cząsteczka wraz z 19 innymi cegiełkami łączy się w długie łańcuchy, czyli białka. To one budują komórki i spełniają w nich różne istotne funkcje. Jednak do niedawna żadne z nich nie zostało znalezione na obiekcie spoza naszej planety.