Tej wiosny, kiedy cenniejsze od kwiatów są chirurgiczne maseczki, Urszula Rembelska i jej syn Maciej pozostali ze 100 tys. niesprzedanych holenderskich tulipanów. A pod folią w ich gospodarstwie ogrodniczym w podwarszawskim Brwinowie rosną jeszcze tysiące lilii, lewkonii, goździków i ozdobnych słoneczników. I nikt nie chce ich kupować. – Kwiaciarnie są zamknięte, giełda kwiatowa prawie nie działa, nie ma zamówień na śluby czy komunie. Dochodu nie ma, a niedługo będę musiała zapłacić Holendrom za cebulki. Walczymy o przetrwanie – przyznaje Urszula Rembelska.

Nie tylko rolnicy ze strachem patrzą w przyszłość. Epidemia i związane z nią obostrzenia uziemiły lotnictwo, wystraszyły gości biur podróży, hoteli i pensjonatów, uderzyły w usługi, zamknęły galerie, miejsca kultury i spotkań. Pracownicy boją się zwolnień, przedsiębiorcy upadłości, a rządzący efektu domina, który będzie zatapiał powiązane ze sobą gospodarki.

Po pierwsze: nie zwalniać

Aż 69 proc. firm planuje zmniejszenie zatrudnienia w związku z obecną epidemią – wynika z badania Konfederacji Lewiatan. – W tej chwili nie ma nic ważniejszego niż czas. Tarczę trzeba kuć szybko. Niech będzie niedoskonała, ale niech będzie. Jeśli przedsiębiorcy lada dzień nie zobaczą realnej pomocy, zaczną się zwolnienia – mówi Maciej Witucki, prezes Lewiatana, o przyjętym przez parlament pakiecie ustaw tworzących tzw. tarczę antykryzysową.