Mówi się, że emerytura zabija więcej ludzi niż praca. W rzeczywistości zabijają związane często ze starością samotność, zerwanie relacji, poczucie opuszczenia i braku celu. Czy tak musi być?

Tydzień czekają

Nie musi, nie powinno, nie może tak być. Często wystarczy ludzi zmotywować, zainspirować, a okaże się, że schyłek może być nowym początkiem, pełnym energii i radości. Przykładem takiej sytuacji jest parafia św. Karoliny w Tychach. Od 30 lat istnieje tam środowisko, w którym ludzie starsi odnajdują relacje i zyskują świadomość własnych możliwości. Gdy trzeba, otrzymują pomoc, ale sami też mają możliwość pomagania. Najdłużej działa przy parafii grupa seniora. Aktualnie liczy 80 osób. Uczestnicy w każdy poniedziałek po Mszy św. spotykają się w kawiarence. Mają stałe miejsca przy stolikach, po osiem osób przy każdym. Piją herbatę, rozmawiają, wymieniają poglądy. Potem odbywa się blisko godzinne spotkanie z zaproszonym gościem, na przykład z lekarzem, psychologiem czy urzędnikiem. Są też zajęcia związane z liturgią, śpiew, a całość kończy modlitwa.

– Ci ludzie lubią się i cały tydzień na to czekają – cieszy się ks. Józef Szklorz, proboszcz. – Organizowane są też dla nich zabawy, wyjazdy, wigilia. Jest możliwość tygodniowego wyjazdu do parafialnego domu wypoczynkowego w Wiśle – wylicza proboszcz. Zapewnia, że dla seniorów jest to bardzo ważne.

– Mieliśmy tu taką panią Anię, dożyła 94 lat. Mogłaby ponarzekać, bo życie jej nie rozpieszczało, ale ona zawsze mówiła z uśmiechem, że Bogu dziękuje za możliwość uczestniczenia w takich spotkaniach – opowiada kapłan.