Niezależnie od szerokości geograficznej w pożywieniu wielu ludów, od czasów starożytnych aż do dziś, chleb wypiekany jest z mąki i wody z różnymi dodatkami. Czy to z domieszką drożdży, czy specjalnie przygotowywanych zakwasów, z dodatkiem ziaren, otrębów, owoców, orzechów i przypraw. W niektórych krajach występuje w postaci cieńszych lub grubszych placków, w innych – okrągłych czy owalnych bochenków. Wyrabiany i wypiekany jest nie tylko w tradycyjnych piecach, ale i na blasze, w piecach ziemnych, zwanych tandoor czy na rozgrzanych kamieniach. Na Islandii skosztować można pieczywa przygotowywanego w specjalnych garnkach zanurzanych w gorących źródłach.

W Europie chleb stał się tak powszechny i łatwo dostępny, że w wielu krajach przestał być szanowany. Wyrzucanie chleba, który szybko traci świeżość, jest zjawiskiem dość powszechnym. Według badań przeprowadzonych na zlecenie Federacji Polskich Banków Żywności, pieczywo jest na pierwszym miejscu trafiających na śmietnik produktów i stanowi 49 proc. wyrzucanej przez Polaków żywności. Problem dotyczy zresztą nie tylko indywidualnych konsumentów. Wypiekające na bieżąco pieczywo sieci marketów też pozbywają się w ten sposób sporych ilości niesprzedanego pieczywa.