Najgoręcej w Gdańsku było w sierpniu tego roku, nie tylko z powodu upałów. Im bliżej rocznicowych uroczystości 1 września, tym większa była temperatura w relacjach Gdańska z rządem. Chodziło o Westerplatte – dziś półwysep w portowej części miasta, 80 lat temu skrawek Polski, który stanął kością w gardle atakującym nas hitlerowcom. Jeden z weteranów, czołgista dywizji generała Maczka, z którym w tym roku rozmawiałem, powiedział mi jedno znamienne zdanie: „Gdy w pierwszych dniach września słyszeliśmy w radiu komunikat: »Westerplatte broni się jeszcze«, to dostawaliśmy skrzydeł w walce. Byliśmy w stanie iść z gołymi rękami na wroga. Tych 200 ludzi miało wtedy w rękach nasze życie, nadzieję i losy Polski”. To tłumaczy wiele, jeśli chodzi o Westerplatte. Także dziś.

Westerplatte – temperatura wrzenia

Nie tylko substancje chemiczne mają swoje charakterystyczne temperatury wrzenia. Okazuje się, że Westerplatte też, bo emocje wokół niego są tak burzliwe jak reakcje chemiczne. Teren, na którym rozegrały się wydarzenia sprzed 80 lat, należy do gminy i kilkunastu innych podmiotów oraz właścicieli. Od 1999 r. miasto organizuje tu obchody rocznicy wybuchu II wojny światowej. Kiedy rządzące PiS w 2015 r. poinformowało o planach stworzenia tu Muzeum Westerplatte i Wojny Obronnej 1939 – nowej placówki podległej Muzeum II Wojny Światowej – rozgorzał spór. Gmina, jeszcze pod rządami prezydenta Pawła Adamowicza, postanowiła najpierw, że przekaże swoje działki MIIWŚ, ale kiedy zmieniły się władze tej instytucji, jak to się mawia w Gdańsku, „na pisowskie rozdanie”, teren przejęło Muzeum Gdańska, należące do gminy.