Sekret latającego domu

Jakub Jałowiczor

|

GN 49/2019

publikacja 05.12.2019 00:00

Dom Maryi przenieśli z Ziemi Świętej do Włoch aniołowie. Według innej wersji – zrobili to krzyżowcy. Druga teoria sprawia wrażenie racjonalnej, ale kłóci się z wynikami badań naukowych.

Rok Jubileuszowy w Loreto, ogłoszony z okazji 100. rocznicy uznania Matki Bożej Loretańskiej za patronkę podróżujących samolotami, potrwa od 8 grudnia 2019 r. do 10 grudnia 2020 r. Rok Jubileuszowy w Loreto, ogłoszony z okazji 100. rocznicy uznania Matki Bożej Loretańskiej za patronkę podróżujących samolotami, potrwa od 8 grudnia 2019 r. do 10 grudnia 2020 r.
CRISTIANO CHIODI /EPA/pap

Święty Domek jest nie tylko relikwią, lecz również drogocenną konkretną ikoną – pisał Jan Paweł II do arcybiskupa Loreto Pasquale Macchiego z okazji 700-lecia sanktuarium w Loreto. Dom, w którym urodziła się i wychowała Matka Boska, był przez wieki najważniejszym sanktuarium chrześcijaństwa. Także obecnie odwiedzają go co roku 4 mln pielgrzymów. Rozpoczynający się właśnie jubileusz może przyciągnąć ich jeszcze więcej.

Budowla z Palestyny

Autentyczność domu znajdującego się w Loreto budzi niewiele wątpliwości. Współczesne badania wskazują na to, że zbudowano go 2 tys. lat temu w Galilei, a nie w średniowiecznej Europie. Ma długość 9 m, szerokość 4 m i wysokość 3 m. Składa się z trzech ścian, czwartą zastępowała skała, do której w przeszłości przylegał. Wykonano go z ciosanych kamieni połączonych zaprawą z gipsu zmieszanego z popiołem z węgla drzewnego, typową dla budynków stawianych w Ziemi Świętej ok. 2 tys. lat temu, nigdy natomiast nie stosowaną w Italii. Już w 1857 r. porównano skład chemiczny skały, z której zbudowano dom, ze skałą z groty czczonej w Nazarecie jako miejsce zwiastowania. Okazała się identycznym wapieniem ze śladami żelaza.

Koleje badania miały miejsce w XX w. W latach 60. prof. Nereo Alfieri z Uniwersytetu w Bolonii ustalił, że domek z Loreto stoi częściowo na starożytnej drodze. Kamienie, z których go wykonano, nie występują w regionie Marche. W tej okolicy w średniowieczu powszechnie używano cegieł, brukowano nimi nawet ulice. W domku odkryto też pyłki roślin pochodzących z Palestyny, a także kawałki skorupki jaj strusi. Jaja tych ptaków były wykorzystywane jako rodzaj ozdoby i symbol nowego życia w kościołach Abisynii i świątyniach prawosławnego Wschodu. We wnęce pod oknem znaleziono też krzyże z czerwonego płótna, pozostałe zapewne po templariuszach. W domku znajdowały się ponadto dwie monety z inskrypcją odnoszącą się do Gwidona II de la Roche, księcia Aten w latach 1287–1308.

Dostępne jest 26% treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.