Trudno będzie w najbliższych miesiącach bronić tezy o zagrożeniu demokracji w Polsce. Zwłaszcza wobec deklaracji prof. Tomasza Grodzkiego z KO, który po wyborze na marszałka Senatu ogłosił zwycięstwo demokracji. W Sejmie pakiet kontrolny ma Zjednoczona Prawica, ale w Senacie opozycja. Otwiera się zatem przestrzeń do dialogu. Jarosław Kaczyński ogłosił nawet podczas inauguracyjnego posiedzenia parlamentu „koniec opozycji totalnej”. Nawet jeśli to myślenie życzeniowe, chwilowo można liczyć na polityczną odwilż. Do maja (termin wyborów prezydenckich) chyba nikomu nie będzie się po prostu opłacało pogłębianie podziałów. Może nawet uda się zbudować szerokie porozumienie wokół kilku najmniej kontrowersyjnych projektów. Ale to będzie cisza przed burzą. Wisi bowiem w powietrzu czołowe starcie dwóch frontów atmosferycznych, dwóch konkurencyjnych wizji przyszłości Polski.

Kto jest „zwierzolubem”?

Już pierwszego dnia, zaraz po wyborze Prezydium Sejmu, można było zaobserwować kilka pojednawczych gestów. Pierwszym był wybór Elżbiety Witek na marszałka, także głosami opozycji. Potem pojawiły się konkretne inicjatywy ponad podziałami. Katarzyna Piekarska (kiedyś SLD, teraz KO) zaproponowała zwołanie kongresu praw zwierząt. – Podeszłam i zapytałam, kto jest „zwierzolubem”. Wtedy pojawił się Jarosław Kaczyński i powiedział: „Pani pewnie w sprawie zwierząt? Dobrze, to ja się chętnie podpiszę”. Nie ukrywam, że byłam zaskoczona – opowiadała dziennikarzom pani poseł. Minę Katarzyny Piekarskiej, gdy prezes PiS szarmancko całował ją w rękę, internauci opisywali jako „bezcenną”.