Leżą na moim biurku trzy nowe książki. Wszystkie o podróżach, wszystkie o wyspach. Ale łączy je coś jeszcze: każda z nich jest w jakiejś dziedzinie pionierska. W pewnym stopniu wymusza to już sam motyw przewodni – podróżnicy chętnie wybierają wyspy jako cel, bo wyspa jest metaforą tego, co inne, nieznane, nieodkryte, nienazwane. Podróż na wyspę pozwala porzucić utarte schematy, w których może i czujemy się bezpiecznie, ale które sprawiają, że tracimy wrażliwość, czujność, przestajemy się rozwijać. Używając popularnego ostatnio określenia, moglibyśmy powiedzieć, że miejsca takie pozwalają „wyjść ze strefy komfortu”. Spojrzeć na świat nowymi oczyma. Odkrywanie wyspy jest więc także odkrywaniem siebie.

Nie tylko plaża