W 22 rozdziałach znajduje się ich aż 814. To zdumiewające, jak autor tej księgi miał „naczytaną” Biblię, jak nią przesiąkł. Drugim z takich nowotestamentowych autorów jest św. Mateusz. On odwołuje się do Starego Testamentu 323 razy, z czego 91 to cytaty bezpośrednie, a reszta – aluzje i nawiązania. Także św. Paweł w swych listach nawiązuje do hebrajskiego Starego Testamentu – nieco ponad 100 razy – podobną ilość do Septuaginty, greckiego tłumaczenia żydowskiej Biblii. Czytany dziś fragment Apokalipsy, opisujący wizję nieba, malowanego jako nowa Jerozolima, święte miasto, ale już nie na ziemi, lecz w niebie, to tylko pięć wersetów, a można tu znaleźć aż 20 takich nawiązań. Dziś więc, zamiast zwyczajowego komentarza, zachęta do lektury i osobistego zatrzymania się na każdym ze starotestamentowych cytatów i nawiązań.

W. 1 – „Ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma”. Iz 65,17; Iz 66,22 W. 2 – „I Miasto Święte – Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża”. Ne 11,1.18; Iz 52,1; Iz 61,10 W. 3 – „I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: »Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie Bogiem z nimi”. Za 2,14; Kpł 26,12; Ez 37,27, 1 Krl 8,27; Iz 8,8; Jr 31,1; Ps 95,7 W. 4 – „I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły«”. Iz 25,8; Jr 31,16; Iz 35,10; Iz 51,11; Iz 65,19; Iz 43,18; Iz 65,17 W. 5 – „I rzekł Zasiadający na tronie: »Oto czynię wszystko nowe«”. Iz 43,19 •