Psalmista nie wiedział wprawdzie, co wydarzy się w 1967 i 2019 roku, ale opisując sobie współczesne zdobycie tej krainy przez Izrael, napisał: „Gdy tam Wszechmocny królów rozpraszał, śniegi spadały na Salmon! Góry Baszanu to góry wysokie, góry Baszanu to góry urwiste: czemu, góry urwiste, patrzycie z zazdrością na górę, gdzie się Bogu spodobało mieszkać?” (Ps 68,15-17).

Starotestamentalna nazwa tego obszaru – Baszan – w języku hebrajskim oznacza dosłownie gładką, ale też bardzo żyzną, urodzajną ziemię. Wzgórza Golan (od miasta Golan – lub Gaulon – występującego m.in. w Księdze Jozuego), które stanowią część rejonu Baszanu, nie bez powodu są przedmiotem sporu między Izraelem a Syrią i Libanem. Kto kontroluje Golan, nie tylko ma jak na dłoni zarówno swoje, jak i wrogie terytorium. Ma również dostęp do terenów, które zapewniają życie w najbardziej podstawowym wymiarze. To zawsze najbardziej wybuchowa mieszanka, stanowiąca o sile konfliktów: przyziemne – nomen omen – potrzeby, względy bezpieczeństwa oraz historycznie i religijnie motywowane roszczenia.

Być albo nie być