Krzysztof Błażyca: Ojciec był obecny przy objawieniach?

O. François Harelimana: To było w 1982 r. Byłem wtedy seminarzystą na drugim roku teologii w Butare, ok. 30 km od Kibeho. Tego dnia Maryja Dziewica przyszła do wizjonerek we łzach. To, co zobaczyły, było bardzo przejmujące. Niełatwo było patrzeć na nie w tamtej chwili. Wiele obrazów, jakie im ukazała Maryja Dziewica, wzbudzało przerażenie. Ludzie zabijający się nawzajem. Ciała bez głów. Rzeki krwi. To było straszne. Nam, zebranym dokoła, trudno było to wszystko pojąć. Próbowaliśmy zrozumieć, jak to możliwe, że Dziewica Maryja ukazuje takie obrazy. Ja sam wówczas, jako młody człowiek, byłem zdezorientowany. Dziś, po latach, widzę, jak wszystko wokół się zmienia od tamtych wydarzeń. Wtedy Kibeho to była po prostu wioska. Teraz powoli staje się miastem. Sanktuarium się rozwija, liczba pielgrzymów wzrasta z roku na rok. Kibeho stało się miejscem modlitwy.

Niedawno minęła 37. rocznica rozpoczęcia objawień Marie Claire Mukangango.

W odniesieniu do dekretu biskupa miejsca z 2001 r., za autentyczne uznano objawienia, jakie miały trzy spośród wizjonerek. Pierwsze, dla Alphonsine Mumureke, zaczęły się 28 listopada 1981 r. Drugą z widzących jest Nathalie Mukamazimpaka, która pierwsze objawianie miała 12 stycznia 1982 r. Do dziś mieszka w Kibeho, bo o to poprosiła ją Maryja. Trzecią z widzących była Marie Claire Mukangango, która zginęła w czasie ludobójstwa. Ona pierwsze objawienia miała 2 marca 1982 r. Otrzymała od Maryi Dziewicy jako przesłanie, aby rozpowszechniać Różaniec do Siedmiu Boleści.

Objawienia z Kibeho koncentrują się wokół cierpienia...