Dlaczego Jezus odmawiał wypicia czwartego, kończącego wieczerzę kielicha? Dlaczego baranki zawieszano na skrzyżowanych drewnianych rusztach? Kogo przypomina przekłuwana, szarpana hakiem maca? Co „wykonało się” na krzyżu? Dlaczego apostołowie – żydzi z krwi i kości – nie spotykali się przy spożywaniu baranka, ale na łamaniu chleba? Z ostatnią wieczerzą związanych jest wiele tajemnic…

Od drzwi do drzwi

Faraon był uparty. Bóg reagował na jego decyzje szeregiem plag. Stopniował ich siłę rażenia. Dwunasty rozdział Księgi Wyjścia opowiada historię ostatniej, najtragiczniejszej plagi, która odebrała życie wszystkim pierworodnym płci męskiej. Ocaleli jedynie ci, którzy zabili jednorocznego baranka, a jego krwią pomazali odrzwia i nadproża domów.