We wszystkich listach o Pawle jako więźniu mowa jest 11 razy. Badacze działalności Apostoła Narodów mówią o jego pięcio-, a nawet sześciokrotnym pobycie w więzieniach. Pierwsze aresztowanie miało miejsce w Macedonii, podczas drugiej podróży misyjnej. Cudowne uwolnienie z niego opisują obszernie Dzieje Apostolskie. Drugi raz Paweł był uwięziony w Efezie, podczas trzeciej podróży misyjnej. Dzieje Apostolskie nie piszą o tym wprost, ale sytuacja buntu rzemieślników i opuszczenie miasta przez ewangelizatora zakładają wcześniejszy pobyt w więzieniu. Po raz trzeci św. Paweł został aresztowany w Jerozolimie, po zakończeniu trzeciej podróży apostolskiej. Był więziony w twierdzy Antonia, tej samej, w której przed drogą krzyżową więziono Pana Jezusa. Czwarte więzienie to Cezarea Nadmorska w Palestynie. Stamtąd apostoł został przewieziony do Rzymu, do piątego więzienia, które było czymś na kształt aresztu domowego. Jeśli przyjmie się starszą tradycję, opowiadającą o tym, że zwolniony z rzymskiego więzienia św. Paweł udał się do Hiszpanii, to uwięzienie go w Rzymie po powrocie z wyprawy ewangelizacyjnej jest szóstym aresztowaniem. I ten ostatni pobyt zakończył się męczeńską śmiercią za Chrystusa.

Szaweł po widzeniu Chrystusa stracił czasowo wzrok. Niewidomy przebywał w Damaszku. Tam Ananiasz, wyznawca Chrystusa, otrzymał w widzeniu polecenie, by iść i odszukać prześladowcę. Słyszał wiele złego o Szawle, więc wyraził swe obawy i strach. A wtedy Pan powiedział mu: „Idź, bo wybrałem sobie tego człowieka za narzędzie. On zaniesie moje imię do pogan i królów, i do synów Izraela. I pokażę mu, jak wiele będzie musiał wycierpieć dla mego imienia”. Święty Paweł swój los więźnia łączył z wielką troską o tych, których ewangelizował, aby „postępowali w sposób godny powołania” i by troszczyli się o jedność. Czytamy o tym w Liście do Efezjan. Paweł, doświadczony misjonarz, pisząc go, był więziony najprawdopodobniej w Rzymie.•