Spotykamy się na chwilę przed tym, gdy Elżbieta Cherezińska zniknie dla świata na kilka miesięcy. Już powinna zacząć pracować nad przeniesieniem na ekrany jednej z powieści, ale to październikowe przedpołudnie jeszcze spędzi „wśród żywych”. – Wiele razy próbowałam pracować w sposób zorganizowany: pisać kilka godzin dziennie, a potem wieść normalne życie. To się nie udawało. Na pewno są ludzie, którzy mają w sobie dyscyplinę: nie więcej niż 5 godzin. U mnie jest albo–albo – zdradza kulisy swojej pracy.

Publikuje jedną książkę rocznie. Czasem dwie. I w kraju o zastraszającym poziomie czytelnictwa odnosi wydawniczy sukces. – Każda książka wymaga ogromnej pracy, siedzenia w źródłach, kontaktów ze specjalistami. Ale to wciąż przygoda – przyznaje.