Tytuł pisma był strzałem w dziesiątkę: to naprawdę było nowe tchnienie Ducha. Trzymam na kolanach pierwszy numer „RUaH”, z Robertem Cudzichem na okładce (jesień 1997), i po dwudziestu latach jestem coraz mocniej przekonany, że zjawisko, jakie oglądaliśmy przed dwoma dekadami, nie miało wcześniej precedensu. W ciągu zaledwie kilku lat wielu muzyków odkryło w Kościele obecność żywego Boga. To nie byli ministranci, którzy po nieszporach chwycili gitary, by zagrać drapieżne dźwięki, ale ludzie, którzy dotąd na widok księdza przechodzili na drugą stronę ulicy. By docenić skalę zjawiska, wymienię jedynie nazwy zespołów, w których dotychczas grali: Siekiera, Armia, Izrael, Moskwa, Kryzys, Creation of Heath, Turbo, Acid Drinkers, Kult, Voo Voo, Kultura. Wystarczy? To przecież absolutnie pierwsza liga rodzimego rocka.