Według danych Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) pod względem dynamiki gospodarczej w 2017 r. w Europie mają nas wyprzedzić tylko Słowacja i Luksemburg. Wprawdzie ze wzrostem rzędu 3,24 proc. daleko nam do Chin (z ich 6 procentami), jednak Francji (z niecałym 1 procentem) jest do nas jeszcze dalej. A inne wskaźniki gospodarcze też mogą dawać nam powody do zadowolenia. Bezrobocie jest u nas najmniejsze od 1990 r. Nieco ponad 8 proc. osób pozostających bez pracy wygląda całkiem nieźle na tle pokryzysowej Europy, gdzie w niektórych krajach zatrudnienia nie może znaleźć nawet 20 proc. obywateli. A dodatkowo przez ostatnie dwa lata mieliśmy do czynienia ze zjawiskiem deflacji, czyli spadkiem cen.

Historia wzrostu

Od 1989 r. polska gospodarka wzrosła czterokrotnie. Takim wynikiem nie może pochwalić się większość krajów europejskich. Wyprzedziliśmy nie tylko Niemców i Francuzów, ale także Czechów i Węgrów. Jednak nasz najwyższy roczny wzrost wynosił zaledwie 7 procent. To niewiele w porównaniu z kilkunastoprocentowymi wzrostami azjatyckich tygrysów. A Azjaci umieli utrzymać tak wysoki wzrost nawet przez kilka lat. Nam się trafiały okresy lepsze i gorsze, a wzrost potrafił spaść poniżej poziomu 3 procent. Porównując się z innymi krajami europejskimi, należy też pamiętać o fakcie, że lata 80. były dla nas okresem tak poważnego kryzysu gospodarczego, że znacznie wzrósł wtedy nasz dystans do Zachodu. A pierwsze lata transformacji wiązały się nawet ze spadkiem PKB.