W 1999 r. rząd Jerzego Buzka zrewolucjonizował służbę zdrowia. System budżetowy został zastąpiony przez ubezpieczeniowy. Reforma miała w założeniu wprowadzić zasady samofinansowania i samorządności. Utworzono 16 regionalnych kas chorych i jedną branżową dla mundurowych. Pacjent miał mieć prawo wyboru lekarza. A pieniądze, które wpłacał w formie składki ubezpieczeniowej, miały za nim podążać.

W 2003 r. na miejsce niezależnych kas chorych wprowadzono scentralizowany Narodowy Fundusz Zdrowia. Nie zrezygnowano jednak całkowicie z wolnorynkowej filozofii. NFZ stworzył rynek zdrowotny, finansując poszczególne świadczenia i procedury medyczne. Szpitale i przychodnie rywalizowały o kontrakty na te świadczenia. Jednocześnie wiele placówek medycznych zostało skomercjalizowanych, czyli zaczęło działać na zasadach podobnych jak prywatne przedsiębiorstwa.