Zapamiętałem tę rozmowę. Zaskoczyła mnie. „Rabbi gromadził wokół siebie słuchaczy. Relacja ta została wyeksponowana w chasydyzmie, w którym uczniowie chłonęli każde słowo cadyka – opowiadał mi lider Armii Tomasz Budzyński, wspominając Jana Pawła II. − Ja jestem jak chasyd, który mówi, że do cadyka nie jeździ się, by słuchać, czego ten naucza, ale po to, by zobaczyć, jak ma zawiązane sznurówki. Mnie wystarczyło patrzeć, jak papież ma zawiązane sznurówki”.

A od kogo uczył się młodziutki Wojtyła? Na czyje „sznurówki” patrzył?

Nici, nożyce i noc

Zachmurzone niebo niesie z sobą wszelkie odmiany szaroburości. Styczniowy poranek zamroził krakowskie Dębniki. Przed 77 laty do solidnych drzwi jednej z kamienic regularnie pukał student polonistyki, poeta i aktor Teatru Rapsodycznego. Zdarzało się, że przemykał cichaczem, by nie wzbudzić podejrzeń u niemieckich żandarmów.